káƛ̓in

Spit, expectorate. ákaƛ̓ink ‘spit it up!’; ikáƛ̓iin tilíwal ‘he has spit up blood’; ku tíit iqákaƛ̓ina ‘and suddenly he spit out his musk sac’; kaƛ̓ináša ‘spit on’; kaƛ̓ináwa ‘spit at’. [NP /tulkeˀéyk/ ‘spit far’; /tuléht/ ‘spit out’.]